ریدایرکت چیست؟
ریدایرکت چیست؟
در یک تعریف کلی می‌توان گفت که ریدایرکت به معنی انتقال کاربران و ربات‌های موتورهای جستجو، از آدرس قدیمی وب‌سایت یا صفحه به آدرس URL جدید به صورت اتوماتیک است.
چه زمانی از ریدایرکت استفاده می‌شود؟
همانطور که گفتیم ریدایرکت زمانی استفاده می‌شود که می‌خواهیم آدرس URL صفحه یا تمام سایت را تغییر دهیم. این کار به چند دلیل ممکن است رخ دهد که در ادامه آن ها را نام می‌بریم.
ادغام کردن آدرس‌های www.damain.com با http://www.domain.com و ارجاع آن‌ها به دامنه اصلی
تغییر کلی نام دامنه سایت در جهت اهداف ریبرندینگ
انتقال بخشی از صفحات سایت به صفحه‌ای دیگر برای جلوگیری از شناسایی محتوای کپی(Duplicate Content)
کوتاه کردن URL صفحات در جهت بهینه‌سازی سئو
داشتن چند دامنه متفاوت برای یک سایت
تمامی موارد بالا از مهم‌ترین دلایلی است که می‌توانید با ریدایرکت کردن، کاربران و موتورهای جستجو را به آدرس جدید منتقل کنید و اعتبار صفحات خود را نیز حفظ کنید.
در حالت کلی می‌توان گفت که در عمل ریدایرکت، یا تمامی لینک‌های سایت تغییر می‌کنند یا تنها لینک برخی از صفحات.
در حالتی که لینک تمامی صفحات وب‌سایت تغییر می‌کند، می‌توانید یک دستور کلی برای انتقال صفحات به آدرس جدید داشته باشیم؛ اما در مواردی که تنها آدرس URL بخشی از صفحات تغییر می‌کند؛ مجبوریم برای هر صفحه دستور جداگانه بنویسیم.
انواع ریدایرکت
با توجه به هدفی که برای ریدایرکت کردن صفحات داریم، می‌توانیم از انواع دستور‌های ریدایرکت استفاده کنیم. معروف‌ترین و پرکاربردترین دستور ریدایرکت، ریدایرکت 301 و ریدایرکت 302 است که مورد اول برای انتقال دائمی صفحات استفاده می‌شود و مورد دوم برای انتقال موقت.
در ادامه به بررسی دقیق‌تر و جزئی‌تر انواع ریدایرکت می‌پردازیم.
ریدایرکت 301
از ریدایرکت 301 برای انتقال دائم صفحات استفاده می‌شود. هنگامی که از ریدایرکت 301 استفاده می‌کنید، علاوه بر انتقال اتوماتیک کاربران به صفحه جدید، می‌توانید 90 درصد اعتبار صفحه خود را نیز به صفحه جدید منتقل کنید؛ از این رو وبمستران به این ریدایرکت توجه ویژه‌ای دارند.
زمانی که کاربر به آدرس قدیمی وب‌سایت شما مراجعه می‌کند، اولین دستوری که برای مرورگر ارسال می‌شود کد وضعیت است که بیان می‌کند صفحه‌ای که به دنبال آن هستید، منتقل شده است و مرورگر را به صورت اتوماتیک به صفحه جدید منتقل می‌کند.
معمولا هنگامی که سایت‌ها می‌خواهند چندین دامنه مشابه را با یکدیگر ادغام کنند تا همگی به یک صفحه منتقل شوند، از ریدایرکت 301 استفاده می‌کنند. علاوه بر این؛ اگر قصد ریبرندینگ دارید و می خواهید آدرس دامنه خود را به طور کلی تغییر دهید، ریدایرکت 301 گزینه مناسبی برای شماست.
ریدایرکت 302
برخلاف ریدایرکت 301، ریدایرکت 302 برای انتقال موقت صفحات استفاده می‌شود. فرض کنید بنا به دلایلی مجبورید یکی از صفحه‌های پربازدید خود را به صورت موقت به یک آدرس دیگر منتقل کنید. اگر آدرس قبلی را ریدایرکت نکنید، کاربر با ورود به صفحه با ارور 404 مواجه می‌شود و به مرور اعتبار صفحه را نزد موتورهای جستجو از دست می‌دهید. اگر از ریدایرکت 301 نیز استفاده کنید، تمامی اعتبار صفحه به آدرس جدید منتقل می‌شود و پس از مدتی آدرس اولیه اعتبار خود را نزد موتورهای جستجو از دست می‌دهد.
در چنین موارد، وبمستران از ریدایرکت 302 استفاده می‌کنند. ریدایرکت 302 این پیام را به موتورهای جستجو می‌رساند که صفحه مورد نظر موقتاً به آدرس جدید منتقل شده است و پس از مدتی به حالت عادی برمی‌گردد. در این صورت ارزش آدرس قدیمی نزد موتورهای جستجو حفظ می‌شود و آدرس جدید نیز ایندکس نمی‌شود.
هنگام استفاده از ریدایرکت 302 به این نکته توجه داشته باشید که موتورهای جستجو حساسیت بیشتری نسبت به این ریدایرکت دارند و اگر مدت زمان زیادی از آن استفاده کنید، همانند ریدایرکت 301 با آن برخورد خواهند کرد.